رابطه استقلال در کار و رفتارهای مدنی سازمانی با توجه به نقش میانجی‌گر تعادل کار-خانواده

این پژوهش با هدف تعیین نقش میانجی‌گری تعادل کار-خانواده در رابطه بین استقلال در کار و رفتارهای مدنی سازمانی طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش توصیفی و از نوع رابطه‌ای بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان یک سازمان دولتی در شهر اصفهان بود که در نیمه دوم سال 1392 در این سازمان مشغول به کار بودند. تعداد 150 نفر از اعضای جامعه آماری به شیوه نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای به کار رفته شامل پرسشنامه تعادل کار خانواده (کارلسون، 2009)، پرسشنامه رفتار مدنی سازمانی (ویلیامز، 1991) و پرسشنامه ویژگی‌های شغلی (سیمز، 1976) است که ویژگی‌های روان‌سنجی آن‌ها مطلوب به دست آمد. پایایی این پرسشنامه‌ها با استفاده از آلفای کرونباخ برابر با تعادل کار-خانواده 832/0، رفتار مدنی سازمانی معطوف به فرد 612/0 رفتار مدنی سازمانی معطوف به سازمان 697/0 و استقلال در کار 606/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های این پژوهش از الگو‌سازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردید. نتایج نشان داد که  تعادل کار-خانواده میانجی کامل رابطه بین استقلال در کار با رفتار مدنی سازمانی معطوف به فرد می‌باشد. در حالی‌که این متغیر میانجی‌کننده جزیی استقلال و رفتار مدنی سازمانی معطوف به سازمان است. در یک نتیجه‌گیری کلی می‌توان بیان نمود که با افزایش استقلال، افراد توانایی بیشتری در برقراری تعادل وظایف شغلی و خانوادگی پیدا کرده و در نتیجه میزان رفتارهای مدنی سازمانی بیشتری می‌شود.